Τα σύμφωνα ç, g, k, p, t της τουρκικής

Όταν η λέξη τελειώνει σε ένα από τα σύμφωνα ç, g, k, p, t, πριν απ' το οποίο υπάρχει φωνήεν και δέχεται οποιοδήποτε επίθημα που ξεκινά από φωνήεν (όπως για παράδειγμα γενική, δοτική, αιτιατική κ.ά), είναι δυνατόν το τελευταίο αυτό σύμφωνο να αλλάξει:

Το "ç" μετατρέπεται σε "c"

ağaç > ağaca
çekiç > çekicin
ilaç > ilacım

Το "g" μετατρέπεται σε "ğ"

psikolog > psikoloğa
katalog > kataloğun

Το "k" μετατρέπεται σε "ğ"

sokak > sokağımız
ekmek > emkeğin
bardak > bardağa

Το "p" μετατρέπεται σε "b"

dolap > dolabı
çorap > çorabın
şarap > şaraba

Το "t" μετατρέπεται σε "d"

adet > adedi
kağıt > kağıdı
kanat > kanadı

γραφή κυρίων ονομάτων

Στον γραπτό λόγο, στα κύρια ονόματα, ο κανόνας αυτός δεν εφαρμόζεται (αλλά εφαρμόζεται στον προφορικό λόγο).

Έτσι, γράφουμε: Zeynep'in αλλά διαβάζουμε "Zeynebin".

υπάρχει κανόνας;

Δυστυχώς είναι μια από τις ελάχιστες περιπτώσεις στην τουρκική γραμματική που δεν υπάρχει γενικός κανόνας για το σε ποιες λέξεις γίνεται αυτή η αλλαγή και σε ποιες όχι.

Υπάρχει περίπτωση να έχουμε αλλαγή του τελικού συμφώνου ακόμα κι αν το προηγούμενό του γράμμα είναι σύμφωνο:

kalp > kalbin
harç > harcın

Συνήθως (αλλά όχι πάντα) οι μονοσύλλαβες λέξεις δεν αλλάζουν:
iç > içiniz
çöp > çöpü
tek > teki

όμως:
çok > çoğu
kap > kabımız
gök > göğe

τι μπορώ να κάνω;

Δες εδώ για ενδεικτικό κατάλογο λέξεων που λήγουν σε ç, g, k, p, t.