Η συμμετοχική / αλληλοπαθής φωνή-διάθεση στα τουρκικά

Σχηματίζεται με το επίθημα -(I)ş: -ış, -iş, -uş, -üş. Ακολουθεί τη φωνηεντική αρμονία. Το αρχικό -(Ι) του επιθήματος χάνεται όταν η ρηματική ρίζα λήγει σε φωνήεν.

Δηλώνει:

1. συμμετοχικότητα (ενέργεια από κοινού)
2. αλληλοπάθεια (ενέργεια που κάνει ο ένας στον άλλον).

Παραδείγματα:
bak- (κοιτάζω) > bak-ış- (κοιταζόμαστε με κάποιον)
it- (σπρώχνω) > it-iş- (σπρωχνόμαστε)
döv- (χτυπώ) > döv-ün- (χτυπιόμαστε με κάποιον)